در چارسوی زمین و زمان از دیروز تا امروز و از امروز تا فردا
بر چهره ی توهش قرون و عصیانی اعصار و سده ها ی خون و جنون
در تلاطم تاریخ تلخ و تاریک بشری که خودکامگی و خودمداری بیداد می کرد
تنها نام تو درخشیدن گرفت
پرچم دار و طلایه دار بینش و بیداری و خودآگاهی شدی
شالوده ی رستاخیزی را ریختی و جوشش و پویش و جنبش را سبب شدی
خرافه و خفت و خموشی و خمودگی و خفتگی را
نقصان و کمال و تعصب و عصبیت را
برتری و بدتری نژاد و جنسیت را
به ورطه ی نابودی و کسادی کشاندی
مردانگی و نرینگی را
مرد سالاری و خشونت گرایی را
به زیبایی و خردمندی و نیکویی و جنگاوری و بی پروایی
بر سر مشت آهنین استواریت آختی
آرتمیس دشمن شکن شدی و ناوگان ها را به جلو راندی و در دل دشمنان هراس افکندی
گردآفرید دلاور شدی و دهان مردان جنگ آور را هاج و واج و باز گذاشتی
یوتاب شدی اسکندرها و اسکندزاده های بربر را به عقب راندی و همدوش برادرانت آریوبرزن ها، به دشمن تاختی
ماندانا شدی، کاسندان شدی، آتوسا شدی، پورچیستا شدی و خرد و مهر و آگاهی را گستراندی
"ندا" شدی و ندای میهن ستایی و دشمن ستیزی سر دادی
معشوق شدی، عاشق شدی، همرزم شدی، مادر شدی...
دین و دیانت را، شرع و شریعت را
که شمشیر خون چکان زن ستیزی و خردگریزی و انسان سوزی است
بی پروا بر گرده ی دینکاران کوباندی
آری! تو زن هستی، بودی و خواهی ماند
هم دوش هم، هم تراز مرد
و گاهی برتر و بهتر ز مرد
* * *
در روز جهانی منع کلیه ی اشکال خشونت علیه زنان، در حالی که هنوز (به ویژه) از ایران و خاورمیانه تا مصر و شاخ افریقا، زنان نخستین و اساسی ترین انسان هایی هستند که خشونت خشونت طلبان و بیدادهای قبیله ای مذهبی و فرهنگ های مردسالار و خشک و خشن و زن ستیز انتقام جو و کینه توز، به آنها آسیب می رساند؛ در عصری که دروازه ی تمدن و تجدد و تعقل، زندان های تدین و تقدس و تجاهل را پوسیده نموده و به وسیله ی انسان آگاه و آگاهی انسان می رود که برای همیشه پاره کند، هنوز نص صریح کتب دینی در جوامع مذهبی بویژه قرآن و حدیث در کشورهای اسلام زده، معجون دل بهم زنی از آرا و احکام را در بر می گیرد که سرچشمه ی بی خردی و بی خبری مردمان از حق و حقوقشان و دلیل اساسی نقض این حقوق است.
و زنان این سرآغازان، سرآمدان و پیشروان و پیش بران رستاخیز و جنبش ها، قربانی نخستین این بیدادها هستند.
در حالی وارد این روز می شویم که در ایران زنان در زنجیر توحش افسارگسیخته ی این احکام اسلامی و فرهنگ زن ستیز غالب گرفتارند.
در مصر، در حالی که آمار تجاوز و قتل های ناموسی، در پی انقلابی که سرنوشتش در هاله ای از ابهام است، بیشتر می شود، علیا ماجد المهدی را که در اعتراض به جنسیت گرایی و تفاوت گزاری بین زنان و مردان و انسان ها، برهنه شده بود، در خیابان کتک می زنند! آن هم در روز مبارزه با خشونت علیه زنان. دیدن تصاویر غم انگیز ضرب و شتم علیا (که کردار و گفتار دلاورانه اش می تواند نقطه ی عطفی در بیداری انسانی و عقلانی در مصر و سایر کشورها باشد) زنگ خطری است برای آینده ی مصر.
امروز، زمانه ایست که -در پی دگرگونی های کشورهای دیکتاتورزده ی جهان سومی و رویدادهای موسوم به "بهار عربی"، بیش از پیش خطر به قدرت رسیدن اسلامیون و افراطیون که شارعان خوف انگیز شرعیات خوفناک زن ستیزانه ی اسلام هستند، می رود- بایستی بدون پرده و پروا و ملاحظه و تیصره، خطر "اسلام" و دیانت سیاسی را گوشزد کنیم. از مرداب اسلام، حق و حقوق برابر زن با مرد برخاسته نمی شود، اسلام میانه رو و قرائت رحمانی از اسلام وجود خارجی ندارد و فریبی بیش نیست. قرآن، نخستین و واپسین منبع اسلام و دستوراتش، برای زن، ارزشی هم سنگ و هم چند انسان قائل نیست. اسلام، آفت برابری و زندان زنان است.
* * *
در این روزهای سرنوشت ساز، این زنان هستند که به عنوان مهمترین قشر اجتماع می توانند با اگاه کردن مردم و همچنین نشان دادن تجربه های ویرانگری همچون شورش 57 و استیلای مذهب و به قدرت رسیدن مذهب گراها، از نابود شدن این کشورها و حق و حقوق مردمانشان دفاع کنند.
روز جهانی رفع کلیه ی اشکال تبعیض و خشونت علیه زنان به ویژه با سپاس و ستایش از همه ی کوشش های زنان سرزمین دربندمان ایران گرامی باد.
به امید ایران و جهانی آزاد از مردسالاری و خشونت گرایی و انسان سوزی و زن ستیزی و پایان یافتن مرگ انسان به دست انسان... .
سروش سکوت
4 آذر 2570 ایرانی
25 نوامبر 2011 ترسایی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر