پویش ها، خیزش ها و اعتراض ها به اساس جمهوری اسلامی، همزاد و هم سال خود این حکومت است. نطفه ای که با دروغ و نامردمی و سرکوب بسته شد، خیلی زود انقلابیون و شیفتگان گام های امام راحل را متوجه اشتباهشان کرد.
در این سی و اندی سال، پویش های زیادی در اعتراض به حکومت شکل گرفت که بی گمان، حرکت های پس از انتصابات 88، طفیلی و فرزند آنها است.
یکی از این حرکت ها، رویداد خیزش دانشجویان و سرکوب ددمنشانه ی آنان، در روز 18 تیر بیش از 10 سال پیش است.
خیزشی که جان تازه ای به پیکره ی جنبش دانشجویی داد و دست حاکمیت را در سرکوب عریان و پس آن گاه ترور و کشتار دگراندیشان، بیش از پیش رو کرد.
اینک و در آستانه ی دهمین سالگرد خیزش 18 تیر، و در حالی که سکوتی نامبارک، کشور ایران را فرا گرفته و در حضور این سکوت و در غیاب یک فریاد، ماشین شکنجه، اعدام و کشت و کشتار رژیم با توحش به راه خود ادامه می دهد و دستگاه تجاوز و بی اخلاقی و انسان آزاریش رو به حرکتی افزون است، آیا زمان آن نیست که یه حرکت جدی و اساس در سطح ایران از دانشگاه ها تا خیابان ها روی دهد؟
به فرتور زیر بروید و در نظر سنجی: "آیا روز 18 تیر هم زمان با سالروز قیام دانشجویی را روز مناسبی برای شروع تظاهرات 10 روزه می دانید؟" در فیس بوک، رای و دیدگاه خود را بگذارید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر