فرا رسیدن 30 خرداد، روز "ندا"ی ایران، گرامی باد
دو سال از کشتار ددمنشانه ی ندا و دیگر فرزندان این آب و خاک، و سی و دو سال از ددمنشی دشمنان ایران بر ایران و ایرانیان، و سده ها تازش و یورش بر سرزمین پاکان می گذرد.
آه که در این سال ها و سده ها، مادران ایران چه ها که نکشیده اند. از مادران خاوران تا مادران پارک لاله. از مادر خودم تا مادر ندا و سدها مادر و پدر دیگر.
و آه که مام ایران چه ها که نکشیده. او که داغدار هماره ی تاریخ است. سینه ی ستبرش تب کرده و گیسوان پیچ پیچش سپید شده و بیمار و رنجور رنج ها و ستم های تاریخ است. آه که چون به سینه ی پر درد ایرانمان بیندیشیم، اخگر بر جگر می زنیم و خونین سرشگ از دیده می چکانیم.
در راه رهایی مام نگران میهن باز هم مانده در بند، چه گردآفریدها که به دل تورانیان تاختند و چه یوتاب ها که هم دوش آریوبرزن ها رو در روی اسکندریان ایستادند تا به ندا رسید. تا این خاک گردآفرین زا و شیردخت آفرید نشان دهد که شایسته ی سدها درود و آفرین است.
ندا، نماد پایداری در برابر ستم است. پایداری با لب های بسته و دستانی خالی و دلی سرشار از مهر به میهن.
ندا، رای نداد، رای نخواست، گزینش بد و بدتر نکرد. برای جوانانی چنو چیزهای والاتر و برتری مهم بود؛ کشور ایران و سرنوشت آن.
ندا با جانباختن جاودانه اش، ترس ستمگران را عریان و عیان ساخت؛ این ترسوها، در این دو سال هر کار شنیعی که می توانستند کردند؛ از ساختن مستندهای نادان مآبانه تا خیمه شب بازی های خیابانی در برابر سفارت انگلستان. از شکستن سنگ مزار تا گستاخی در برابر خانواده و...
اما همه ی این کوته اندیشی ها، راه به همان رسوایی می برد که دیگر رسوایان هماره ی تاریخ برده اند. و آری دیکتاتورها، این جانداران زبون و خوار و ترسو، رسوایان هماره ی تاریخ اند.
خون ندا، دنباله ی خون دلاور زنان و دلاور مردان این آب و خاک از آرتمیس و یوتاب و آریوبرزن تا بابک و بهزادان است. خون اینان، خون ایران است. که تا جان در رگ میهن گرم می جوشد، زنده و پابرجا است.
این روزهای خشم و خون خرداد، که سالروز فرزندان جانباخته ی راه آزادی این آب و خاک، با کشته شدگان دهه ی شصت همزمان شده است، یاد همه ی رهپویان آرمان ایران را گرامی داشته و با خانواده هایشان همراهی و هم پیمانی می کنیم.
و درود بر خانواده ی ندا که در این دو سال با همه ی کینه توزی های ستمگران، ایستادگی و شکیبایی ورزیدند. مادر و خواهر و پدر بزرگوار ندا، محمدرضای عزیز برادر ندا و کاسپین عزیز.
شب شب پرستان، رو به کوتاهی است
و روزگار روشن ایران، نزدیک است.
و باری دیگر، سرود ندا، به مناسبت روز ندای ایران:
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر