منتظر نمانیم؛ صف های نانوایی را دوباره شروع کنیم

تا کی میخواهیم بنشینیم و سکوت کنیم و حوادث دو سال گذشته را مرور کنیم؟ تا کی میخواهیم بنشینیم و سکوت کنیم و به سبز و سرخ و آبی انتقاد کنیم و شاهد اعدام و اشغال و تجاوز و فقر در ایرانمان باشیم؟

بیایید و این سکوت مرگبار و تهوع آور را بشکنیم. بیایید فریاد "یگانه" آن دخترک کارگر 5 ساله باشیم. بیایید فریاد آن زنان مورد تجاوز در حکومت اشغال شده، صدای کارگران، دانشجویان، زنان، زندانیان، جان باختگان و شکنجه شدگان باشیم.

هم میهنان، جوانان، پیران، زنان، مردان! در هر کجای این مرز پرگوهر پر از ستم، شهر به شهر و کوی به کوی، به صف های نانوایی برگردید. با تجمع در برابر نانوایی ها و ایجاد صف های بلند، اعتراض و فریاد برآمده از جانتان را با "ما نان می خواهیم" و "ما هستیم" طنین انداز کنید. با فریاد ما نان می خواهیم با فریاد ما هستیم؛ ما فقط نان می خواهیم:

نه آب، نه برق رایگــــان می خواهیم

نه کاخ، نه قصر شایگان می خواهیم

نه یک ز هزار آرمـــــــان می خواهیم

امروز گرسنه ایم نـــــان می خواهیم

بیایید و با شکستن این سکوت، رویای حکومت اشغالگر را که می پندارد پیروز شده، به کابووس تبدیل کنیم و همگی یک صدا بگوییم: هان ای اهریمنان و دشمنان و مافیای غارتگر ایران:

سکوتم را نکن باور، من آن آرامش سنگین پیش از قهر طوفانم

پس بیایید و حرکت از این بیش شتابان کنیم؛ وعده ی همه ما پیر و جوان، خرد و کلان، زن و مرد، پنج شنبه ی هر هفته، ساعت 5 تا 7 عصر، نانوایی های سراسر کشور... ما نان میخواهیم. ما نان میخواهیم.

موجم اگر میروم

گر نروم نیستم

ما هستیم

از سوی: هموندان جنبش ملی ما هستیم در درون ایران