- لبخند خموشانه، بهترین پدافند یک آزاده در برابر دادخواستی است که از پیش،
حکم اعدام را صادر کرده است.
رفقا، برادران، محمد و عبدالله! دوبرادر ِ بردار! گردن افراخته و سربالا بالای دار و آسمانی شدید و خنده ی جاودانه ی رهایی و آزادی سرودید، وای بر ما اگر گردن شکسته و سرپایین ذلیل و خوار و زمین نشین شویم و مرثیه ی خموشانه ی مرگ سردهیم.
خون آشامان جمهوری جهل و جور و جنون اسلامی، دیوان اسلامستان الله، ساعتی پیش، با بردار کردن دو برادر -محمد و عبدالله فتحی- در زندان دستگرد اصفهان، از سکوت تهوع آورمان، باری دیگر ماشین سرکوب را به راه انداختند.
آخرین سفارش و در خواست محمد و عبدالله از خانواده و هم میهنانشان این بوده است که:
"برای ما عزاداری نکنید؛ به این جنایت در همه جا اعتراض کنید"
***
سخنان مادر این دو جانباخته ی آزادی اندکی پس از کشته شدنشان:
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر