رقص پیروزی چه زیباست

چــــــه شــــود روز آزادی

رقص پیروزی چه زیباست

ماندانای گرامی، نیما جان و همگی یاران در یونان و ترکیه، کشورهایی که با فضای آخوند-زده ی ایران زیر حاکمیت حکومت اسلامی، هیچ فرقی نداره،
ما با شماییم،
ما با شماییم،
از داخل ایران با شماییم، دلمان بهر شما می تپه، چون نفس هممون به ایران می رسه
بالاخره میاد اون روز خوب که هممون زیر پرچم شیر و خورشید از رسیدن به آزادی شادی می کنیم
اون روز دیگه لبی بسته و دوخته و زندانی و پناهنده ای نیست که اعتصاب کنه
امروز نیما چه قشنگ نوشته بود، از همدلی همه ی بزرگان ایران زمین که در راه ایران جان بخشیدند؛ یوتاب، آریوبرزن، بهزادان، یعقوب لیث، مازیار و بابک خرمدین...

چند وقت پیش در روز کورش بزرگ، پاسارگاد بودیم، اینها از سنگ های آرامگاه کورش می ترسند، از ایران-اندیشی ایرانیان می ترسند.

از گورهای خاورانمان می ترسند.

از سنگ قبرهای نداها و کیانوش هامان می ترسند.

از اعتصاب کنندگان اوین و آتن می ترسند.

فقط ترس ترس ترس،

پس بنگرید که از پایمردی و ماندگاریمان چقدر می ترسند.

ماندانا و همگی خواهران و برادران پاک و پاک باز ایران-زمینم، بی گمان نیرو و فره ی ایزدی یوتاب و آریوبرزن با شماست.

مواظب خودتون باشید

پاینده ایـــــــــران آزاد

برافراشته پرچم ورجاوند شیر و خورشید بر بلندای شهیـــــــــاد آزاد