۱۳۹۰ اردیبهشت ۲۵, یکشنبه

سخنی با ناصر خان حجازی

!آقای ناصر حجازی

در دنیای امروز هستند کسانی که از این همه وظیفه انسانی که در پهنه ی بیکران زندگی به دوش آنهاست. در این دوران بیداری بدون خواب ملت ها، دورانی که شاهد پاره شدن بندهای اسارت از پای زندگی انسان هاست. تنها وظیفه ای را که خداوندان زمینی مرگ به آنها محول کردند انجام می دهند ، این وظیفه چه میتواند باشد ؟ پاسخش ساده است: تخطئه کردن همه روشنی ها، همه ی بیداری ها، توسعه دادن سیستماتیک تبهکاری ها، به فراموشی سپردن علل بدبختی ها، تبرئه کردن عاملین تیره بختی و خیلی چیز های دیگر!...

من از زبان برادرانم، سه برادر ِ بردار رفته که روزی شما محبوبشان بودید، شما را عاشق بودند ، دیوانه ی فوتبال و ناصر حجازی ! آنها هم چون شما مردم شان را دوست میداشتند؛ برایشان سخت بود که در برابر فقر و بدبختی و آن چه بر مردم و کشورشان میرفت سکوت کنند. آنها را چون بسیاری دیگر  تحمل نکردند. بر دارشان کشیدند. بی گور و بی نشان !
دلم میخواست بدانم اگر برادرانم بدانند شما بیمار هستید چه میگویند؟ قطعا برادر بزرگم، که خود نیز دروازبان به نامی بود دوباره قلبش باز می ایستد!


آقای ناصر حجازی!

دنیای پاک، بطور تحمل ناپذیری خراب و وحشتناک شده است.
زمانی بود که آدم ها از آنهای که هیچ چیزشان به آدم شبیه نبود  مشخص بودند، ولی در این دوران هر نامردی خودش را اشتباهن جوانمرد و قهرمان میداند !

در این دوران که حیثیت پول است، افتخار پول است، زندگی پول است، نجابت پول است؛ در چنین دورانی کجا ناله ی حقیقت در سینه چال فقر بگوش خواهد رسید؟ از بیداد داد شکن مشتی حیوان تشنه به خون کجا از پریشانی مردم میدانند؟

نمیدانم باور کنید، هیچ نمیدانم که شما چقدر میدانید که مردم شما را چقدر دوست میدارند و چرا دوست میدارند ؟!

صفحات بهم ریخته ی تاریخ ایران را ورق بزنید کدام قسمت از ورزشکاران مردمی و جوانمرد نامشان پایدار مانده است؟ آنها که دست بوس و مجیز گوی  نامردان این دوران سیاه ایران هستند یا کسانی که انعکاس دهنده ی فریاد خاموش قلب شکسته ی بینوایان هستند؟

میدانم و میدانید که در دوران سیاه تمام چرخ ها بر مدار سکوت آدم ها دور میزند، سکوت در برابر  بدبختی، سکوت در برابر  مرگ، سکوت در برابر  سقوط ، در برابر همه چیز بد، همه چیز زشت....

در برابر شرافت یکپارچه شما سر فرود میآورم و وسعت روح شما را ستایش میکنم؛ از شما میخواهم امید به سلامتی دوباره را در مقابل سیاهی رنگ یأس سپیدی رنگ امیدواری را به هیچ نبازید، چرا که مردم شما را دوست دارند ، من و برادرانم شما را دوست داریم. 

پایدار بمانید

شیلا فرهنگ

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر